Dag 9: Van Mancos naar Canyon de Chelly (door Michel)

Zo de blog van dag 9, we gaan vandaag in Mesa Verde kijken. Dit zijn de oude woningen van de ancestral puebloans. Een verzamelnaam voor indianen die in een rotswoning woonde.
In Mesa Verde zijn nog een aantal van deze rotswoningen te bezichtigen. Gisteren hebben we alvast de tour gereserveerd. We gaan naar Balcony House. Een tour van een uur door heel goed bewaarde rotswoningen.

We beginnen met een uitleg over wat we wel en niet mogen in de rotswoningen en onderweg. We zijn in de USA en daar is het motto nog altijd Safety First. Een van de dingen die niet mogen is met je handen op een "kozijn" gaan hangen. De handen van de mens bevatten oliën en vetten en die zorgen ervoor dat de stenen zwart worden. Maar eerst, met de ladder omhoog!

 Nadat we bovenkomen zien we dit:

Ook zien we nog een kiva:

Dit zijn de verblijven van de ancestral puebloans. Je ziet een gat in de vloer waar ze het hout in stookte, een muurtje daarvoor, zodat alle aangezogen lucht niet zorgde dat de hele tent onder de rook stond en een klein gat in de vloer. Door dit soort gaten zijn de mensen ter wereld gekomen volgens hun geloof.

Het was erg indrukwekkend om te zien hoe ze de rotswoningen gebouwd hadden en wat voor technieken ze hadden gebruikt om te overleven. Ze hebben zelf dammen en irrigatiekanalen aangelegd in de vallei beneden hun woningen en verbouwden onder andere mais. Des te knapper aangezien er niet het hele jaar water door de vallei heen stroomt.

 

We moeten nog wat klimmen en klauteren om uit de rotswoning te komen, zie Rick op zijn knietjes.

Na de tour kunnen we nog een kleine "self guided tour" doen. Dit is op een andere plek in het park, we rijden dan ook naar de Spruce Tree House. We mogen dan nog bij andere rotswoningen kijken, maar kunnen daar niet in. Waar we wel nog in kunnen is een kiva.

Hieronder zie je Jos er in klimmen. De foto's hierboven laten een kiva zien zonder dak, dit is er 1 met dak.

Het blijft een zeer indrukwekkend verschijnsel hoe de mensen in die tijd daar overleefd hebben. Het blijken toch echt wel zeer intelligente mensen te zijn!
We vervolgen onze reis verder richting Canyon de Chelly, spreek uit, Canyon duh Shee-i. Onderweg komen we het enige punt in de USA tegen waar 4 staten elkaar kruisen. Utah, Colorado, New Mexico en Arizona:

Omdat dit Navajo (Na-Vâh-Ho) gebied is, hebben de indianen het hier voor het zeggen. Wie ons blog van 2 jaar geleden herinnerd, kan zich denk ik nog wel herinneren dat we het niet zo op dit volk hebben. Voor hen is alles onwijs heilig en spiritueel, behalve als er geld te verdienen valt. Zo ook hier. We betalen een whopping 5 dollar PER PERSOON! om dat monumentje in te mogen. Veel stelt het niet voor, en de rij om op de foto te kunnen op het kruispunt van de 4 staten is enorm. Dat laten we dus maar even schieten. Het grappige is ook nog dat er veel discussie zijn over de locatie van het monument. Het schijnt dat de lijnen niet helemaal kloppen en dat het monument dus op een verkeerde plek staat!

We zijn toch zeker wel 5 minuten binnen geweest als we weer besluiten om verder te rijden. Onderweg blijft het genieten van de vergezichten, de landschappen en de lege wegen.

Wanneer we zijn aangekomen bij de Spider Rock Campground in canyon de Chelly, zetten we de BBQ in brand en gaan lekker eten. Helaas betrekt het buiten wel, waardoor het aardig fris wordt. Het eten is prima, de kip in Jack Daniels Marinade is zalig volgens Jos en Rick en ik kan prima mijn eigen gemaakte hamburgers naar binnen werken.

De lucht is bewolkt en toch vrij helder. Dit levert mooie plaatjes op tijdens de zonsondergang:

 

Dit was precies het soort lucht dat we nodig hadden bij Delicate Arch, maarja je kan niet alles hebben en, het zorgt ervoor dat we nog een reden hebben om terug te gaan!

 

Het begint weer tijd te worden om te gaan slapen. Morgen gaan we Canyon de Chelly bekijken en het verder niet te druk maken. Het is ten slotte ook vakantie!