Fijne mensen!
Ook ik moet er maar een keer aan geloven om een
blogje te typen. Afgelopen donderdag ben ik naar de USA gereisd om vervolgens
vrijdags aan te sluiten bij de heren, moest eerst nog even te kermis. Donderdag
na een prima vlucht naar Denver, met een gehuurde Jeep Patriot gereden tot Twin
Lakes in de Rocky Mountains. Onderweg gestopt bij het Red Rocks Amphitheatre,
een plek waar ik graag een keer een concert zou willen bezoeken! Op aanraden
van broer Bart bij Georgetown gezocht naar Bighorn Sheep. Niet gevonden, dus
een slechte tip! Tegen de tijd dat ik mijn bed opzocht in Twin Lakes was ik
ruim 25 uur wakker…
Vrijdag zou ik eigenlijk op een paar plekken
stoppen(blue mesa lake en Black Canyon of the Gunnison) maar aangezien de
mannen al bijna bij Silverton waren, stuk eerder dan de planning, besloten om
in één keer door te rijden. Zo hoefden ze niet lang te wachten. Ook was het
slecht weer dus prima zo.
Vandaag dan eindelijk een hike de Grand Canyon in.
Eindelijk aangezien dit eigenlijk twee jaar terug al de bedoeling was toen ook
ik drie weken in de USA verbleef. Helaas was er gedoe in de politiek wat zorgde
dat de eerste 2,5 weken van de vakantie alle nationale parken dicht waren… (Zou
er eigenlijk zeven bezoeken maar evengoed een mooie vakantie gehad hoor!) Gelukkig de Grand Canyon nog wel vanuit een
helicopter gezien.
Nu dus vanaf de rand kunnen kijken en een hike
naar beneden over de South Kaibab Trail tot het skeleton point. Een kleine 10
km totaal.
Wat is het indrukwekkend!! De naam “Grand” is
zeker niet overdreven. Vanuit de lucht was het toch minder indrukwekkend, leek
een stuk minder groot.
De hike was mooi, eerste helft echt alleen dalen
en uiteraard de terugweg dan alleen stijgen. Best zwaar stukje, zeker met de
hitte van vandaag! Gelukkig zijn we vroeg vertrokken en waren in een kleine
drie uur alweer boven. Genoeg mensen die op dat moment nog moesten beginnen en
dus het heetst van de dag mee pakken.
Wat opvalt is dat eenmaal 20 m van het begin er
geen volgevreten Amerikanen meer te bekennen zijn, overigens is dat bij alle
hikes wel het geval.
Verder een rustige dag vandaag, vooral voor de
camper zitten waar de Elks bijna over onze voeten struikelen. Straks de BBQ in
de brand en de heren zullen vast wel weer willen winnen met Phase 10 straks,
het is me nog niet gelukt om ze te verslaan tot nu toe, sterker nog; de laatste
fase nog niet eens bereikt :P
Morgen een lange rit naar Joshua Tree National
Park.
Wat mij verder is opgevallen:
Mark, Michel en Rick gaan al zo lang en veel met
elkaar om dat ze elkaar door en door kennen. Af en toe praten ze over van alles
en nog wat en kan ik er geen touw aan vast knopen! Toch mooi om te zien.
Eten doen de heren heel weinig. Moeite met een
lunch of andere maaltijd over slaan hebben ze niet. Volgens mij eet ik niet
bijzonder veel maar toch wel 1,5x wat zij eten.
Qua muziek heeft iedereen hier een andere smaak
wat zorgt dat er altijd wel iemand een ontevreden gezichtje trekt.
Cher is raar!
morrie stos
BeantwoordenVerwijderen