Deze zonnige dag zijn we
begonnen met een lekker vet pannenkoekenontbijt aan de rand van de camping.
Voor maar 2,99 USD “all you can eat” pannenkoeken inclusief koffie, best naar
binnen te werken al zeg ik het zelf. Best bizar dat dit voor Amerikanen als
“normaal” ontbijt wordt gezien. Naast ons zat een gezinnetje waarbij de
kinderen een pannenkoek met een hamburger erop kregen. Best bizar om 9 uur ’s
ochtends.
Na deze lekkere
versnapering zijn we op pad gegaan richting het Petrified Forest, oftewel
versteende woud. 200 miljoen jaar geleden was dit gebied een groot bos, na een
vulkaanuitbarsting zijn alle bomen omgevallen en is het hele bos bedekt met een
grote laag modder en stof. Na vele jaren zijn de bomen versteend en door wind
en regen tevoorschijn gekomen. Wat overblijft zijn gigantische bomen verspreid
over een gebied waar verder niets meer groeit. Bijzonder om te zien!
Na een aantal
wandelingetjes gedaan te hebben zijn we verder gegaan richting Flagstaff.
Onderweg nog een bezoek brengen aan de Barringer Crater, de grootste meteoriet
inslag op aarde. Daar aangekomen was er een groot bezoekerscentrum, wisten wij
veel dat dit de enige mogelijkheid was om bij de krater te komen. Een
belachelijke 18 dollar per persoon durfden ze te vragen om naar binnen te
mogen…… Hollanders als we zijn, zijn we direct rechtsomkeert gegaan. Voor bijna
80 dollar kunnen we veel leukere dingen doen….
Flagstaff was onze
volgende bestemming, een van de grotere stadjes in Arizona. Onderweg nog even
een vette onweersbui gehad, waarbij we in de camper ongeveer niks meer konden
zien tijdens het rijden omdat het zo hard regende. Gelukkig hebben we een
ervaren trucker aan het stuur die de 10 meter lange camper zonder problemen in
Flagstaff wist te brengen. Aangekomen in Flagstaff zagen we een leuk oud
Amerikaans stadje, echter vol met alternatieve hippies en wat zwervers. Leuk om
even doorheen te lopen, maar meer ook niet. Na een lunch zijn we verder gereden
naar de KOA camping in Williams, vlak aan de route 66. Tot nu toe de duurste
camping waar we zijn geweest, maar de voorzieningen waren wel erg goed!
Op de camping aangekomen
hebben we ons geïnstalleerd en na het aantrekken van de zwembroeken direct naar
het indoor zwembad gegaan. Helaas was het zwembad net dicht, omdat er onweer
aankwam. Het binnenzwembad bleek een stalen constructie te zijn, wat op die
hoogte gevaarlijk is. Handig dat ze dat dan van staal maken natuurlijk! Het
onweert daar namelijk verder bijna nooit. Toen maar een spelletje Phase 10 in
de camper. Het ging toen ook echt flink los met onweer en regen, niet normaal.
Wel heel erg vet!
Na het onweer zijn we wel
nog even gaan zwemmen en hebben we in de jacuzzi gezeten. Daar besloten we om
vanavond maar eens “uit” te gaan in Williams. Na het regelen van de taxi
stonden we rond een uur of 8 in de World Famous Sultana Bar. Een ouderwetse
saloon, met een grote moderne jukebox in het midden, een aantal pooltafels en
dartborden. We raakten hier ook direct aan de praat met een aantal locals en
andere toeristen. Na een tijdje bleek een bezopen gast ruzie te willen zoeken
met een andere Amerikaan. Even bleek het uit de klauwen te lopen en werd er
onderling wat geduwt en getrokken. De vriendin van de bezopen gast was nog veel
bezopener en ging hard onderuit tegen de barkruk van Rick. Hij kon nog net
opzij gaan en ikzelf was vlak van te voren ook al naar een andere hoek van het
café gelopen. Hier belande ik bij David en Lyndsey alias “Cher” uit Philadelphia.
Cher was een soort van
kruising tussen Patricia Paay, Dolly Parton, Marijke Helwegen en Cher. Ze was
getrouwd met David, een hele lelijke, maar rijke bankier. Nadat we aan de praat
raakten werden er al snel allerlei foto’s laten zien van hun huis, hun boot,
dure horloges met diamanten, kerstboom van 12 meter hoog in de woonkamer en
weet ik veel wat. Cher was een golddigger, David een vreemde snuiter. Een
bijzonder koppel. Ook Rick was aan de praat geraakt met een groep bikers uit
Nederland en België en Michel met een Amerikaan uit het leger. Jos was later
niet meer weg te slaan bij Cher, ouwe snoepert!
Gedurende de avond
natuurlijk een hoop geld (van Rick en Jozef) in de jukebox gegooid en mijn
favoriet Glen Campbell meerdere keren opgezet. Dit werd door het lokale volk
erg gewaardeerd, de muziek werd zelfs een stuk harder gezet en de lokale
hillbilly’s vonden het fantastisch. Na 6, 7 of 8 halve liters hebben we toch
maar weer een taxi laten bellen en zijn we teruggegaan naar de camping. Hier
zijn we alle vier in een diepe coma geraakt……
Geen opmerkingen:
Een reactie posten