Dag 4 van Black Canyon of the Gunnison naar Grand Junction (door Michel)

Meer en meer kom ik in een redelijk normaal slaapritme. Ik was weer om 4 uur wakker en ben rond een uur of half 6 weer in slaap gevallen en rond 7 uur opgestaan.
Rustig ontbeten voor de camper, joggingbroek en trui nog aan, want erg warm was het nog niet.
Vandaag stonden sowieso 2 korte hikes op te planning. Chasm View Nature Trail en de North Vista Trail.

We begonnen met de Chasm View. Deze bleek achter onze camper te liggen. Een klein stukje lopen en klauteren en we waren er. Vanaf dit viewpoint hadden we een heel mooi uitzicht over de Painted Wall:

Omdat ik op zich nog wel nieuwsgierig was naar de rivier die in de canyon loopt, moest ik even een kijkje nemen :) :

De diepte van de canyon is echt indrukwekkend. Je hoort en ziet het water van de Gunnison rivier stromen, een indrukwekkend gezicht.

Nadat we hier klaar waren, hebben we de camper weer ingepakt, even snel andere kleren aan en zijn we naar het begin van de North Vista Trail gereden. We zouden de korte hike naar Exclamation Point doen, vanaf dit viewpoint kon je verder de canyon inkijken.

 

 

Onder weg nog wat mooie boom creaties gezien. Het viel ons sowieso op dat er veel bomen afgebrand/omgevallen/dood waren.

Een stukje verder kwamen we dan ook de eerste wildlife tegen. Niet een zwarte beer, bobcat of een hert. Nee het was Flappie...

Het hiken viel op zich nog best tegen. Niet omdat het zo'n zware trail was, maar vanwege de hoogte. We waren daardoor redelijk kortademig, een baan bij een 06-lijn zou prima lukken zo!

Bij de eerste viewpoint even de statief neergezet en een foto van ons 3en gemaakt. Helaas kan je op de foto niet goed de diepte van de canyon zien. We hebben het op veel manieren geprobeerd, maar we kregen het niet goed op de foto. Erg jammer, want het is een erg indrukwekkende canyon.

Vanaf dit viewpoint weer verder gelopen naar het Exclamation Point. Vanaf hier hadden we een geweldig zicht de canyon in. We zagen de Gunnison rivier, de diepte van de canyon, de mooie en hele steile wanden.

Na het mooie uitzicht bewonderd te hebben was het tijd om weer terug te lopen richting de camper.
We zouden verder rijden naar Grand Junction, een plaatsje vlakbij Colorado National Monument, waar we morgen een korte hike en een drive door het park gaan doen.

Onderweg kreeg ik een sms van mama, of ik Marieke even kon bellen omdat ik weer oom was geworden!! Marieke had me al een paar keer proberen te bellen, maar omdat we in Black Canyon of the Gunnison totaal geen bereik hadden was het nog niet mogelijk geweest.

Na heel wat proberen, kreeg ik Marieke dan toch aan de lijn. De bevalling was zeer snel gegaan en op mama's verjaardag, nog net, is de kleine Senn geboren! Super trots natuurlijk! Hoop dat we snel een beetje goede WiFi hebben, zodat we kunnen Skypen!

Bij Grand Junction nog even naar de Walmart gereden, het lijkt haast wel dagelijkse routine te worden, om wat spulletjes te halen die we (weer) vergeten waren om te kopen.
Daarna even lekker bij de Subway geluncht en richting de camping gereden. Mark had op de heenweg een winkel gezien met cowboy laarzen en hoeden en deze zou "out of business" gaan. Er was dus weer wat korting op al hun spullen.

Mark heeft natuurlijk geen cowboy laarzen gekocht, maar Rick was nog op zoek naar een petje voor erbij en daarin slaagde hij bijzonder goed.
Wat hem vooral aansprak was de lederen klep en natuurlijk de Bijbelse spreuk aan de voorkant. Voor de geïnteresseerden:

Waarschijnlijk kopen we de shotgun en tuinbroek later nog deze vakantie, dan is Rick als Redneck compleet :)

Een kilometer of 3 verder ligt de camping. Een paar dollar armer en een staanplaats rijker, kunnen we richting het zwembad gaan. Mark en Rick proberen elkaar nog steeds een paar nieuwe littekens te bezorgen, waar ze jammerlijk genoeg (volgens eigen zeggen) weer niet in geslaagd zijn.

Verder lekker rustig bij de camper gelegen in het zonnetje. Ik heb vandaag pasta gemaakt en dat is genoeg voor 2 dagen. Grote kans dat we het morgen dus weer gaan eten.
Na het eten even lekker gedoucht en Phase 10 Master zitten spelen.

Het wordt nu weer bedtijd, morgen gaan we weer veel doen. I can't wait!

Ps; Rick ligt nu al weer te snurken. Letterlijk.

Dag 3, Van Colorado Springs naar Black Canyon of the Gunnison (door Mark)

Deze nacht is een stuk succesvoller verlopen dan afgelopen nacht, het ritme komt er langzaam in! Behalve dat ik om tien voor drie in de nacht slaapdromend het rolgordijn in de slaapkamer opendeed, omdat ik even naar buiten wilde kijken. Mies heeft vervolgens weer een paar uur wakker gelegen…. Oepsie :)

Het eerste zelf gezette bakkie koffie is ook een feit, precies de goede verhoudingen in het aftandse apparaatje :) Tijdens het ontbijt voor de camper zagen we in de verte een stinkdier lopen (nee, Rick zat gewoon bij ons aan tafel). We hebben in de verschillende Amerika reizen al veel dieren gezien, maar deze ontbrak nog op het lijstje.

Na het ontbijt en een lekkere warme douche zijn we op pad gegaan naar onze eerste bestemming van de dag.
Maar omdat we nog wat spulletjes vergeten waren, eerst nog even gestopt bij de Walmart die we tegen kwamen.
Daar hebben we onder andere onze BBQ geupgrade en ze hadden daar wel de New York Strip Steaks etc!!

Verder naar de eerste bestemming!

In het verleden telde Amerika tijdens de goudkoorts vele dorpjes, welke vervolgens in het begin van de 19^e eeuw massaal weer werden verlaten. Een van deze stadjes is St. Elmo, waar we even zijn gaan kijken. Vanaf 1920 zijn de bewoners weggetrokken en de huizen zijn leeg achtergelaten. Nu is het een toeristisch gebeuren, desondanks leuk om te zien. In een van de oude huisjes was een soort van grote rommelmarkt, we zijn de hele tuin en oude schuurtjes doorgestruund en hebben daar kentekenplaten uit Colorado gekocht voor een paar dollar. Leuk voor in ons prieeltje! Daarna met gierende banden verder, aangezien we nog dik 4 uur reizen voor de boeg hadden.

 

Natuurlijk een lang eind, maar tijdens de rit kun je genieten van geweldige uitzichten en ranches. Ook dieren zijn er volop te zien, eekhoorns, konijnen, herten, allemaal vastgeplakt aan het asfalt! Het scheelde ook niet veel of Rick had een Fazant aan de grill van de camper hangen, deze kon nog net wegsprinten. Onze volgende bestemming was Black Canyon of the Gunnison, na Grand Canyon en Yosemite de grootste kloof van de USA. Eerst nog een paar uur rijden! Kilometers lange kaarsrechte snelwegen en vervolgens U bochten in de bergen. Ook een gigantische dam zijn we overheen gereden om steeds dichter in de buurt van de eindbestemming te komen. De tank begon al aardig leeg te raken, dus zijn we toch maar even gaan tanken, de eerste 150 USD/46 Gallon (175 liter) zijn een feit.

Na het tanken nog een klein stukje rijden, over een onverhard pad naar de North Rim van de Black Canyon of the Gunnison. Een kleine campground met maar 13 plekken, bijna helemaal verlaten.

 
Aangekomen op de camperplek met een fantastisch uitzicht over de kloof zagen we de waarschuwingen voor Zwarte Beren al liggen, die komen hier ook wel eens. Toch weer even een reminder dat we midden in de natuur staan, op visite bij de beren. Dit weerhield ons niet van het installeren van onze nieuwe aangeschafte BBQ, waarna we de rib eyes en strip steaks op het vuur gooiden. Ook kronkelfrietjes, union rings en niet te vergeten de emmer Wijko Satesaus die ik meegebracht heb!

 

 

 

Na het sprokkelen van hout in de bossen zijn we met een biertje rond het kampvuur gaan zitten. Mies en Rick hadden geen geduld meer en hebben de complete houten bank (stronk hout) op het vuur gegooid. Daar gaat volgens hem toch niemand op zitten. Beste fik! Overal om ons heen onweert het en ik zit op dit moment in de regen mijn verhaal te typen, niks houdt ons tegen! Tot morgen.

Dag 2, Van Denver naar Colorado Springs (door Michel)

Goedenavond/Goedemorgen!

We waren natuurlijk op tijd opgestaan vanmorgen, wellicht was dat niet geheel vrijwillig maar c'est ça!

Eerst maar even naar de jacuzzi in het hotel. Ik moet zeggen, om 06.00 uur was het in ieder geval nog lekker rustig. Dat hij ook nog lekker op temperatuur was, maakte het ontwaken iets draaglijker. Mijn zwembroek is er wel door geruïneerd, aangezien er zoveel chloor in zat, dat je ongeveer 34 zwembaden in Nederland ermee had kunnen reinigen.

Na de jacuzzi even de douche ingesprongen om de ergste chloordampen van ons af te spoelen.
Daarna ontbijten en tja, drie mensen, drie meningen. Ik ben altijd wel in voor de Subway, Rick was meer van een McOntbijtje en Mark wilde in het hotel ontbijten.
Mark zijn optie was gelijk weggestemd, dus we liepen alvast richting de Walmart. Onderweg alvast even wat geld pinnen. De drive through ATM is toch wel een van mijn favorieten drive throughs :)

De strijd ging dus verder tussen McDonalds of Subway. Uiteindelijk kon ik zowel Rick als Mark over de streep trekken met IHOP, The International House Of Pancakes.

Nadat we heerlijk ontbeten hadden, met Pancakes, French Toast en nog meer ongezonde meuk zijn we nog een rondje gaan lopen bij de winkels. De camper konden we op zijn vroegst pas om half 1 ophalen.
Na het rondje weer naar het hotel, even uitchecken en met de taxi naar Road Bear. Twee jaar geleden hadden we een aardige collectie bij elkaar geleend, toch maar eens kijken of we dat kunnen overtreffen deze keer.
35 dollar en 20 minuten laten stonden we bij Road Bear. Ik ben dan toch weer zo nieuwsgierig dat ik graag wil weten welke camper we krijgen. Twee jaar geleden was het die mooie Leprechaun.
Even aan de balie vragen en wat was ik uhm, in ieder geval verrast. We hebben dit jaar geen Leprechaun, maar een Four natte Winds. Nouja, eerst maar eens kijken wat het gaat worden en vooral, wat voor spullen we alvast kunnen strunen.

Helaas staat er dit jaar niet eens een BBQ, geen koelbox. Tegenvallertje! Toch druppelen de mensen die hun camper komen droppen langzaam binnen.

We kunnen nu al een BBQ lenen, helaas geen Weber, maar een kwalitatief hoogstaande BBQ van 14 dollar. Gelukkig komen er nog meer mensen en zijn wij eigenlijk de enige die wachten op hun camper. Er komt nog een gezin uit Amerika, die een week zijn weggeweest, maar ook nog voor een week aan troep hebben staan. Dankzij hen kunnen we onze voorraad weer goed aanvullen.
Het resultaat iets minder dan 2 jaar geleden, maar toch zeker niet schamel. Na de verplichte uitleg en de 300 formulieren tekenen, blijkt dat er nog wat dingetjes gefixt moeten worden voordat we de camper kunnen meenemen (kleine schades).

Hij is niet zo klein als dat we dachten, maar wel heel anders ingedeeld. Al met al geen slechte camper, maar hebben we met zijn 3en wel het gevoel dat de camper van 2 jaar gelden wat relaxter en vooral praktischer is met meer opbergruimte.

Nu we kunnen gaan, gaan we eerst naar de Walmart om boodschappen in te slaan. We kunnen alles vinden, behalve onze geliefde diepgevroren New York Strip Steaks. Dan maar verder zoeken in andere winkels. De koelkast is weer goed gevuld, maar Rick mist zijn Budweisers nog. Even naar een andere supermarkt lost dat probleem op. Met een nog vollere koelkast kunnen we op weg naar Colorado Mills, een outlet center ten westen van Denver. Rick en ondertussen ook ik willen nog even kijken voor een nieuwe zwembroek. We kijken nog even voor een nieuwe Oakley voor Bram en wellicht komen we nog wat nieuwe schoenen tegen onderweg.
Missie zwembroek mislukt, maar Bram zijn Oakley is in de pocket en dat voor maar 64 dollar! Tevens hebben Rick en ik nieuwe slippers en als klap op de vuurpijl heeft Rick nog Vans gescoord.


We zijn een beetje moe van het shoppen en rondlopen (4x wat afrekenen bij de Target wordt vermoeiend 1x zonnebrand, 1x een bal, 1x charcoal lighter en de andere keer ben ik alweer vergeten) en besluiten richting Colorado Springs te rijden.

Een kleine 1.5 uur laten staan we op de camping. Eerst de koffers uitpakken en zorgen dat de Vier Natte Winden een beetje meer als thuis gaat voelen. De koffers kunnen in het ruim en de BBQ kan aan.
We hadden maar verse New York Strip Steaks meegenomen uit een andere winkel, 26 dollar armer en een gevulde pens verder zitten we nu mooi voor de camper naar muziek te luisteren. Deze camper heeft als noviteit dat we een radio op de slaapkamer hebben die ook de boxen buiten bedient.

Geer heeft in een record tijd nog een bus Pringles naar binnen geveegd en Mark klaagt al uren dat het of te koud is, of dat hij te moe is of dat zijn haar pijn doet.
We zitten lekker buiten, al begint het wel erg af te koelen. Over niet al te lange tijd zullen Mark en Rick wel hun mandje gaan opzoeken, ik probeer het zo lang als mogelijk te rekken.

Graag wil ik de deze zinnen gebruiken om nog een aantal schoonheden te tonen. Ondanks dat Mark en ik al bijna 12 jaar samen zijn, wordt onze relatie hier ernstig op de proef gesteld.

Introducing a selection of the candidates for the USA Beauty Contest 2015:

Morgen gaan we naar Black Canyon of the Gunnison, we gaan rijden via St Elmo, wat hopelijk geen commercieel uitgemolken Ghost town zal zijn. In BCofG zullen we geen WiFi hebben, dus de volgende blog zal iets langer op zich laten wachten.
Alvast een goede nacht voor ons en een goede dag voor jullie!

Tot snel!

 

Dag 1, Amsterdam naar Denver (door Michel)

Goedemorgen!

Het is nu 5 uur in de ochtend wanneer ik dit blog zit te typen. Dat wil zeggen dat ik, maar in dit geval wij, weer lekker op tijd wakker zijn geworden.

Gisterochtend begon de reis. Mark en ik waren op tijd wakker, dus even gedoucht, koffer de auto in en naar Rick gegaan. Eline was er al, die zou ons wegbrengen en de auto weer mee terug nemen.

We begonnen de vakantie natuurlijk met een file, dus uiteindelijk maar omgereden via Alkmaar.

Op Schiphol aangekomen, stond er een aardige rij voor de koffers te dumpen. Daarna security en vervolgens nog 2 uur wachten.
Begonnen met een ontbijtje en koffie.  Gelukkig had de vlucht van Amsterdam naar Frankfurt vertraging, maar niet zoveel dat we de connecting flight niet zouden halen.
Overstappen op Frankfurt ging soepel en snel. Het vliegtuig stond al klaar:

Met inchecken leek dat we de rij hadden tegen de wc aan, oftewel niemand meer voor je. Dat zou heel relaxt zijn geweest, ware het niet dat het online incheck systeem niet klopt en we dus weer opgescheept zaten met een jankend kind voor ons....

De vlucht verliep verder prima, duurde natuurlijk weer te lang, maar dat is altijd zo als je 9.5 uur moet vliegen.

Aangekomen in Denver ging het allemaal vlot, we waren zo door de douane. Wachten op de koffers duurde wel even. Op naar de shuttle bus naar het hotel.
Inchecken ging er vlot. De kamer is basic, maar prima.

 

Na het inchecken zijn we naar de overkant gelopen, daat ligt o.a. de Walmart en een boel vreetschuren.

Uiteindelijk zijn we beland bij Buffalo Wild Wings, waar we natuurlijk allemaal een extra mager gerecht hebben besteld en we konden genieten van een onwijs romantische setting.

Na het eten de Walmart nog even ingelopen voor wat water op de kamer en natuurlijk om te genieten van al het (vrouwelijk) schoon.

Mark en Rick gingen gelijk slapen, ik heb nog een filmpje gekeken en ben om 22.00 uur gaan slapen. om 00.00 was ik weer klaarwakker, dus dat was erg relaxt. Filmpje nog even verder gekeken en daarna weer in slaap gevallen. Werd wakker om 04.00 uur. Geen echte slechte prestatie zo voor de eerste dag. Mark en Rick zijn ook wakker, dus we lopen nu wat te kloten op telefoons.

Vandaag de dag dat we de camper kunnen ophalen. We gaan op tijd heen, zodat we weer goed kunnen strunen door alle spullen die mensen terugbrengen. We hopen op een betere opbrengst dan 2 jaar geleden, al is die moeilijk te overtreffen. Daarna nog even naar Colorado Mills (outletshopping). Rick heeft nog een nieuwe zwembroek nodig en Bram wil graag een goedkope Oakley!
We rijden verder naar Colorado Springs. Als het goed is hebben we daar ook WiFi, dus moeten we een update kunnen maken van de blog.

Groetjes vanuit Denver!