Pfoe, dat was een heftig
avondje. Rond een uur of 9 rollen we allemaal uit ons nest, behalve Michel, die
slaapt nog een uurtje door. We hebben natuurlijk veel te bespreken, want we
hebben weer een best bizarre avond meegemaakt. Naast de nationale parken met
hun serene stiltes is het af en toe best leuk om effe los te gaan. We hebben
weer zoveel meegemaakt dat we voorlopig nog niet uitgepraat zijn. Jos en ik
hebben ondertussen al een vriendschapsverzoek van Cher op Facebook, Jos heeft
zelfs al een paar privé berichten. Cher wil vanavond graag weer met ons op
stap, het is haar blijkbaar wel bevallen :)
Het katertje was toch wel
licht aanwezig bij ons allemaal, dus na een opfrisbeurtje zijn we meteen maar
flink gaan aansterken in Williams. De camper ingevouwen en op weg naar de het
leuke stadje wat aan de historische route 66 ligt. Tegenover de Sultana bar
waar we gister waren zat een leuk eettentje. Hier hebben we allemaal een
hamburger met patat besteld. Het eettentje zag er leuk uit, maar de burgers
waren eigenlijk smakeloos… Zonde.
Na het eten zijn we langs
de vele winkeltjes gelopen, op zoek naar een nummerplaat van Arizona. Misschien
is het al eerder in de blogs voorbijgekomen, maar we sparen gebruikte
nummerplaten van elke staat waar we geweest zijn. In een van de winkels hadden
ze een muur met nummerplaten uit allerlei staten. Hier hebben we meteen de
nummerplaten van Arizona, New Mexico, Nevada, South Dakota en Florida
meegenomen. Leuk voor in ons prieeltje! 
Na Williams was het nog
een uurtje rijden naar de Grand Canyon, waar Michel gelukkig een camping
gereserveerd had. De camping waar wij gingen staan was namelijk helemaal
volgeboekt. Na het installeren van de camper zijn we op de slippertjes naar de
rand van de canyon gelopen. We waren nog geen 5 meter van de camping en er liep
al een grote groep “Elks” in de bosjes. Dit zijn een soort van grote herten met
geweien.
Ook al zijn we natuurlijk
al een keer bij de Grand Canyon geweest is het toch weer superbijzonder om te
zien hoe groot die krater eigenlijk is. Niet te bevatten wat een grote kloof
het is, in het visitor center stond dat de Empire State Building 3 keer op
elkaar kan worden gezet en dat hij dan nog niet boven de rand van de kloof
uitkomt… Vrij irritant trouwens dat dit zo ongeveer de eerste plek is waar het
bomvol is met toeristen. En dan bedoel ik irritante Japanners en volgevreten
Amerikanen die enkel en alleen even aan de rand van de Canyon kijken. Ze kunnen
dan met hun dikke lijf tenminste wel zeggen dat ze bij de Grand Canyon geweest
zijn.
Terug op de camping kwam
er een belachelijk grote caravan aanrijden met daarin een bejaarde vent. We
hebben zittend voor onze camper mooi kunnen genieten van het geklungel aan de
overkant. De oude vader is ongeveer 20 minuten bezig geweest om de caravan
recht te zetten, moeders de vrouw gaf ondertussen aanwijzingen welke kant er op
gereden moest worden. Ik denk dat iedereen dit wel herkent, leuk om dit
schouwspel te zien!!
Na een potje kaarten zijn
we op tijd naar bed gegaan, de biertjes van gister hebben ons nogal uitgeput,
ook is het hier weer een uurtje vroeger geworden door het tijdsverschil.
Morgenochtend gaan we de canyon in lopen, dus we kunnen wel weer wat energie
gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten