Heerlijk geslapen, omdat het hier in Ouray best flink afgekoeld is. We zitten op een KOA camping midden in een vallei op ongeveer 2,5 a 3km hoogte. Er ligt nog net geen sneeuw, maar dat zal niet heel lang meer duren. Dit gebied is 's winters een wintersport oord, waar een paar dorpen verderop verschillende pistes zijn. Na rustig wakker geworden te zijn hebben Michel en ik een klein rondje gelopen over de camping met een kop koffie. Jammer dat het begon te regenen en we snel naar de camping moesten terugrennen. Al rennend naar de camper nog even een foto gemaakt van het spookhuis op de heuvel :)
Na het ontbijt zijn we naar het dorpje Silverton gereden, dwars over de Million Dollar Highway. Dit gebied is in het verleden overspoeld door goudzoekers. Bij het aanleggen van de weg is grond gebruikt waar later, naar het scheen, veel goud en zilver in heeft gezeten. Bij aankomst in Silverton zagen we een leuk stadje uit het wilde westen. Er wonen nog geen 1000 mensen, maar het is populair bij toeristen. Vele kleine winkeltjes waar ze allerlei rotzooi verkopen die toch nooit iemand gebruikt.
Van al dat winkelen wordt je dorstig, we zijn een saloon in gelopen genaamd: Grumpy's Cafe. We liepen langs dit cafeetje en hoorden vanaf buiten al pianospel. Er bleek een oud ventje te zitten die op een ouderwetse piano vrolijk aan het rammelen was. Erg gezellig! In het cafe hebben we aan de bar gehangen en hebben we toch maar een biertje besteld om half 12..
Na dit avontuur zijn we onze weg vervolgd, toen kregen we een SMS van Jos dat hij al aan het begin van het dorpje stond te tanken. Niet veel later kwam hij daar dan eindelijk aanrijden in zijn rode Jeep. Vanwege het slechte weer is hij in een grote ruk doorgereden naar Silverton, hier hebben we wat spulletjes overgeladen in de camper en zijn we eerst maar eens gaan aansterken bij de plaatselijke Mexicaan. Op de weg naar het restaurantje hoorden we in de verte een stoomtrein aan komen blazen. Dit is de trein van Durango naar Silverton, waar je een mooie treinrit mee kan maken. Een soort van Hoorn-Medemblik idee, maar dan dwars door de bergen. Dit is ook de reden dat Silverton zo toeristisch is, uit de trein kwamen veel mensen om een kijkje te nemen.
Jos moest zijn Jeep weer inleveren, daarom zijn we achter elkaar aangereden naar het vliegveld in Durango. Na het inleveren van de auto zijn we nog even gestopt bij de Wal-Mart, omdat Jos nog graag een bed wilde hebben. In de camper is voor zijn lange lichaam toch minder ruimte dan gedacht.
100 Dollar later zijn we verder gereden naar de camping in Mancos. Dit is vlak naast Mesa Verde waar we morgenochtend naar gaan kijken. Rotswoningen van de oorspronkelijke Indianen, welke nog zo goed als intact zijn.
Na een potje kaarten hebben we Jos zijn slaapkamer geïnstalleerd. Hieronder een kleine sfeerimpressie van de Kampeervereniging de Rukkende Trekker. Welterusten allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten